Page 68 - Sarpedon’dan Keykubad’a Bir Zamanlar Antalya

Öyle ki; hali hazırda savaştaki kayıpları nedeniyle oldukça
yorulan ve kaybetmeyi neredeyse kabullenmiş olan Hektor’a
serzenişte bulunarak yeniden savaşa dönmesini sağlar.

“Nereye gitti senin eski gücün?
yardımcısız koruyacaktın şehri hani
kayınlarınla, kardeşlerinle tek başına?
Ama şimdi göremiyorum onların hiçbirini,
sinmişler aslan karşısında köpekler gibi.
Biz nasıl dövüşüyoruz, baksana bize,
Biz ki yardımcınızdan başka bir şey değiliz
Ben ta uzaklardan geldim yardımına,
Anaforlu Ksanthos’tan geldim, uzak Likya’dan.
Sevgili karımı, yavrumu kodum orada,
Yoksulların göz dikeceği bir sürü mal mülk kodum.
Savaşa sürüyorum Likyalıları gene de,
Kendim de en öndeyim işte bak.
Oysa Akhaların alıp götüreceği bir şeyim de yok.
Böyleyken yerinde saymaktasın sen
Karılarını korumaları için,
Öbür ordulara bile buyuramıyorsun karşı komayı.
Sımsıkı bir ağa düşüp yem olacaksın düşmana.
Düşman yerle bir edecek düzenli ilinizi.
Sen gece, gündüz yormalısın kafanı,
Ünlü yardımcıların, önderlerinle dört bucakta
Yalvarmalısın yılmadan,
Böyle karşı koyabilirsin acı günlere”
(İl. V, 472 vd.).

67